Sunday, December 30, 2012

സ്വാഗതം...2013




നമുക്കായ് അറിവിൻ നിധികൾ ഒളിച്ചിരിപ്പൂ
അക്ഷര വഴികളാൽ അവ കുഴിച്ചെടുക്കൂ

അറിവിൻ സമുദ്രം പരന്നു കിടപ്പൂ
അക്ഷര പരപ്പാൽ അവ നീന്തി കയറൂ

അങ്ങനെ അറിവിൻ പടികൾ കയറി
അറിവിൻ വിജയം കൊയ്തെടുക്കൂ

അറിവിൻ മേന്മ നാടിനു വളർച്ച
അറിവില്ലാത്തവർ നാടിനു തളർച്ച

പഠിക്കുക വളരുക ലോകമറിയുക
ലോകവും നിന്നെ അറിയട്ടെ..

Addul Kalam says :

“Climbing to the top demands strength,
Whether it is to the top of Mount Everest
Or to the top of your career.”

“Self respect comes with self reliance.”

“To succeed in your mission,
You must have single-minded devotion to your goal.”
“Dream,dream and dream..
Then translate your dreams in to thoughts and then in to action.”

ന്റെ കുഞ്ഞു കൂട്ടുകാർക്ക്.
ന്റെ സ്നേഹ മക്കൾക്ക്..
പുതുവത്സരാശംസകൾ.മനം നിറയെ!

Tuesday, September 25, 2012

ജസ് വന്ത് ആണു താരം..!

സ്കൂൾ തുറന്നിട്ട് എത്ര നാളായി..
എന്നിട്ടും എന്തേ ആരേം പരിചയപ്പെടുത്തീല്ലാ എന്ന് ചോദിക്കാനിരിക്കായിരുന്നു അല്ലേ..?
ദേ..ഒരാളെ പരിചയപ്പെടുത്തി തരാം
ജസ് വന്ത്  ആണ്  ഇന്നത്തെ കുട്ടിത്തരം താരം..!

സ്കൂൾ തുറന്ന് ഒരാഴ്ച്ച കഴിഞ്ഞപ്പോഴാണ്  താരത്തിന്റെ വരവ്..
അവന്റെ വരവിനു മുന്നെ തന്നെ താരത്തെ കുറിച്ച് ഒരു പിടി കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ അറിഞ്ഞു വെച്ചിരുന്നു.
ജസ് വന്തിനു എപ്പോഴും കാൽ വേദനയാണ്..അതിനാൽ ഇടക്കിടെ ലീവെടുക്കും..
പിന്നെ, ജസ് വന്ത് കഴിഞ്ഞ വർഷം തന്നെ എന്നെ നോട്ടമിട്ടുരുന്നു എന്നും താരത്തിന്റെ പഴയ ടീച്ചർ പറയുകയുണ്ടായി..
ങേ..അതെന്തിനു..?
അപ്പോൾ ആ ടീച്ചർ പറഞ്ഞ ന്യായം..
“ഓ..അങ്ങനെ പ്രത്യേകിച്ച് ഒന്നുമില്ല..
അവനൊരു ഇള്ളകുട്ടിയാ..എന്തേലും കാരണം കണ്ടു പിടിച്ച് കരയും..
അപ്പോഴെല്ലാം അപ്പുറത്തെ ക്ലാസ്സിലെ നിന്നെ പറഞ്ഞാണു ഞാനവനെ അടക്കിയിരുന്നത്..”
ഞാൻ അന്തം വിട്ടു നിന്നു പോയി
“അമ്പടീഞങ്ങടെ ഫോട്ടൊ എടുത്തു തരോന്നും ചോദിച്ച് ഇടക്കിടെ എന്നെ അങ്ങോട്ട് സ്വാഗതം ചെയ്തിരുന്നത് ഇതിനായിരുന്നല്ലേ..?”

അങ്ങനെ കാത്തിരുന്ന താരം ക്ലാസ്സിൽ കാൽ കുത്തി..
അവനെത്തിയതും എന്റെ കണ്ണുകൾ ഓടിയത് അവന്റെ കാലിലേക്കായിരുന്നു..
“എന്തേ ജസ് വന്ത് നീ ഷൂസിട്ടില്ല..?”
“ഭയങ്കര കാൽ വേദനയാഅമ്മയും പറഞ്ഞു ഇടണ്ടാന്ന്
കുഞ്ഞിന്റെ ഡയറിയിൽ അമ്മയുടെ കുറിപ്പ്,
“മേം..ജസ് വന്ത് വരുന്നു
അവനെ കൊണ്ട് ഡാൻസ് ചെയ്യിപ്പിക്കരുത്, ഓടിപ്പിക്കരുത്, ചാടിപ്പിക്കരുത്, നിലത്ത് ഇരുത്തരുത്, കളിക്കാൻ സാന്റ് പിറ്റിൽ കൊണ്ടു പോകരുത്..”
ശരി എന്നൊരു വലിയ OK ഞാൻ മറുപടി നൽകി.

ദിവസങ്ങൾ നീങ്ങി..
ക്ലാസ്സ് മൊത്തം ഇളകി മറിയമ്പോഴും  ജസ് വന്ത് ഞാനീ നാട്ടുകാരനേ അല്ല എന്ന മട്ടിൽ കുത്തി ഇരുന്നു..
അവനെ കുറിച്ച് റിപ്പോർട്ട് എഴുതാൻ എനിക്കുണ്ടായിരുന്ന ഒരേയൊരു പൊസിറ്റീവ് റിമാർക്ക് അതു മാത്രമായിരുന്നു –a self disciplined boy..!
അവൻ വൃത്തിയിൽ എഴുതി..ചോദിക്കുന്നതിനു മാത്രം ഉത്തരം നൽകി..അപൂർവ്വമായി മറ്റു കുഞ്ഞുങ്ങളുമായി കളിച്ചു
അവന്റെ ശ്രദ്ധ മുഴുവാൻ സ്വന്തം കാൽ സംരക്ഷിക്കുന്നതിലാണെന്ന് സാവകാശം ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി..!
അതോടൊപ്പം അവന്റെ കരച്ചിലുകളുടെ എണ്ണം ഏറി വന്നു..
അവൻ വായ് തുറന്നാൽ അവന്റെ കഴിഞ്ഞ വർഷത്തെ സഹപാഠികൾ ഓടി വന്ന് പറയും,..”മേം ഇതൊന്നും കാര്യാക്കണ്ടാ ട്ടൊ..“
ഞങ്ങൾ ഇതൊക്കെ എത്ര കണ്ടിരിക്കുന്നു എന്ന മട്ടിൽ.
ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞാൽ ഞാൻ ചുമ്മാ എണ്ണും,“,ഇന്ന് താരം എത്ര തവണ കരഞ്ഞു..?“

ഒരു ദിവസം ജസ് വന്ത് വളരെ വൈകിയാണ്‍ ക്ലാസ്സിൽ വന്നത്..
കാരണ സഹിതം വ്യക്തമാക്കി ഇരുന്നാൽ മതി എന്നൊക്കെ ബാക്കി 29 എണ്ണത്തിനോട് പറഞ്ഞാലും താരത്തിനോട് ഞാൻ പറയൂല്ലാ..
ചോദിച്ചാൽ തന്നെ 29 എണ്ണം എന്നെ ഭീഷണിപ്പെടുത്തും പോലെ തുറിച്ചു നോക്കും..
നിങ്ങൾക്ക് വേറെ പണി ഇല്ലേ എന്നും ചോദിക്കും പോലെ..!
താരം വളരെ പിറകിൽ പോയിരുന്നു എന്നുറപ്പായപ്പോൾ ഞാൻ മെല്ലെ ബോർഡിലേക്ക് തിരിഞ്ഞതും,.. ദാണ്ടേ..
അലമുറയിട്ടോണ്ടുള്ള കരച്ചിൽ..
ഒട്ടും മയമില്ലാത്ത പരുത്ത സ്വരമാണവന്റേത്
ആ കരച്ചിലും അതു പോലെ തന്നെ..
അടുത്തിരിക്കുന്ന ഭീകരന്മാർ അവനെ കൈ വെച്ചു കാണുമോ ദൈവമേ..
അവന്റ്റെയരികിൽ ഓടി എത്തിയതും ഭീകരന്മാർ , ഹേയ്..ഞങ്ങളല്ല എന്ന് ജാമ്യം എടുത്തു.
കുടു കുടെ വെള്ളം ചാടിച്ചു കൊണ്ട് ജസ് വന്ത് കാറുന്നതോടൊപ്പം പറഞ്ഞു,
“ഞാൻ വീട്ടീന്ന് വരുമ്പൊ കളിച്ചോണ്ടിരുന്നിരുന്ന കളിപ്പാട്ടങ്ങൾ എടുത്തു വെച്ചില്ലാ..”
ഹൊആശ്വാസം
അവന്റെ കണ്ണുകൾ തുടച്ച്  വിഷയം ഒന്നൂടെ നിസ്സരമാക്കി അവനെ ഇരുത്തി,,
ഓ..അതിനെന്താ ജസ് വന്ത്..നീ വന്നാൽ നിന്റെ അമ്മക്ക് വീട്ടിൽ അതൊക്കെ തന്നെ അല്ലെ പണി..”?
വീണ്ടും ഞാൻ ബോർഡിലേക്ക് തിരിഞ്ഞില്ലാ,,,,..അതാ.ജസ്സു രാഗം..
നിന്നിടത്ത് നിന്നു കൊണ്ട് ഞാൻ ചോദിച്ചു,..എന്തുവാ?
ഒരു ബുക്കിന്റെ നടുക്കിലെ പേജും പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ അലമുറ..”ഇതിന്റെ ബുക്ക് എവിടെ,..?”
“ഓ..അതാണൊഅത് വീട്ടിലെ ബുക്കല്ലെ..അതും പിടിച്ച് അമ്മ കാത്തിരിക്കല്ല നീ ചെന്ന് ഈ പേജ് അതിൽ ഒട്ടിക്കാൻ..”
താരം അമ്മയെ കാണണേന്നും പറഞ്ഞ് കരയോ.ഹേയ് ഇല്ല..ഇരുപ്പുറപ്പിച്ചു കക്ഷി.
ബോർഡിൽ എഴുതിയ 3 ലെറ്റർ വേഡ്സ് കുഞ്ഞുങ്ങൾ പകർത്തി തുടങ്ങി..
അവർ പകുതി എഴുതി തീരുമ്പോൾ ജസ് വന്ത് തുടങ്ങിയിരിക്കും..
ഡേറ്റും ടോപ് ലൈനും എഴുതി തീർന്നില്ലഅതാവീണ്ടും ജസ്സു രാഗം..
കരച്ചിലൊക്കെ കൊള്ളാം കൂടെ കാരണം കൂടി വേഗം പറഞ്ഞ് എഴുതാൻ നോക്ക് ജസ് വന്ത്..
ഭീഷണി അല്ലാത്ത സ്വരത്തിൽ ഇല്ലത്ത ചിരി വരുത്തി അവനെ എഴുതാൻ പ്രോത്സാഹിച്ചപ്പോൾ അവൻ ഒന്നൂടെ ഉച്ചത്തിലായി...
“ഞാൻ എങ്ങനെ എഴുതുംന്റെ 2 പെൻസിലുകളിൽ ഒന്ന് കാണാനില്ല..“
നിന്റെ പെൻസിൽ കൊണ്ടു പോവാൻ കള്ളന്മാരാരും വന്നില്ലല്ലൊ ജസ് വന്ത് എന്നും പറഞ്ഞ് ബുക്ക് കുടഞ്ഞതും അലമുറ ഇടുന്നവന്റെ മടിയിൽ ദാണ്ടെ മറ്റേ പെൻസിൽ..
എഴുത്ത് കഴിഞ്ഞവർ ബുക്കുമായി ലൈനിൽ നിന്ന് അങ്കം തുടങ്ങി..
താരത്തെ എഴുതാൻ വിട്ട് മറ്റു താരങ്ങളുടെ ബുക്ക് കറക്റ്റ് ചെയ്തു തുടങ്ങീല്ലാ.
അതാകാത് അടയ്ക്കുന്നുജസ്സു രാഗം..
ഒന്നും മിണ്ടാതെ അവനെ നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ ഏങ്ങി..”അച്ഛൻ ഇന്നലെ രാത്രി കൊണ്ടു വന്ന ഷാർപ്പ്നറാഇപ്പൊ കാണാനില്ല..”
ഏതായാലും നിന്റെ അച്ഛൻ ഇവിടെ വന്നില്ലല്ലൊ അതെടുക്കാനായിട്ട്... ഇവിടെ കാണും എന്ന് പറഞ്ഞതും ഒരു വിരുതൻ ഡസ്ക്കിന്റെ ചുവട്ടിൽ നൂന്ന് പോയി  സാധനം എടുത്ത് താരത്തെ ഏൽപ്പിച്ചു.
എല്ലാവരും എഴുത്ത് തീർത്ത് കഴിച്ചു തുടങ്ങി..
ഹെൽത്ത് ഫുഡ്  വീക്ക് ആണ്..
അമ്മ ഉണ്ടാക്കിയ ഭക്ഷണം മാത്രമേ കൊണ്ടു വരാൻ പാടുള്ളു,..
ജസ് വന്ത് എന്തു കൊണ്ടുവന്നു..?
ചോദിച്ചത് അബദ്ധായല്ലൊ ദൈവമേജസ്സു രാഗം തുടങ്ങി..
“അമ്മ കവറിൽ സ്നാക്സ് ബോക്സ് വെച്ചില്ലാ
“ങേ..ഞാൻ കണ്ടതാണല്ലൊ..ഇനി ടീച്ചർ കഴിച്ചെന്ന് വരുത്തി തീർക്കുമോ ഈശ്വരാഅതെവിടെ പോയി..
ഇളം നീല കവറെടുത്ത് നോക്കിയപ്പോൾ ഇളം നീല സ്നാക്സ് ബോക്സ് അതിനകത്തു തന്നെ ഉണ്ട്..
പച്ചപ്പുല്ലിന്നിടയിൽ പച്ചോന്തിനെ കാണാനാവാഞ്ഞതു പോലെ ജസ് വന്തിനു പറ്റിയ അമളി..!

ബാക്കി 29 എണ്ണം ആടി തിമിർക്കുന്നു..
താരം പാടി തിമിർക്കുന്നു..
സമയം നോക്കി 15 മിനിറ്റ് കൂടി ഉണ്ട്
ഇനി വയ്യ വായിട്ടലയ്ക്കാൻ..
“ Sam the fat cat “ റീഡർ വായിക്കുന്നതിലേറെ ചിത്രം നോക്കി ഇരിക്കാൻ 30 എണ്ണത്തിനും ഇഷ്ടാ..
“ഓരോരുത്തരായി പേരും നാളുമൊന്നും നോക്കാതെ മുകളിൽ കാണുന്ന ബുക്ക് എടുത്ത് വായിച്ചതിനു ശേഷം തിരികെ വെച്ച്  വീട്ടിൽ പോകാൻ തയ്യാറാകാം എന്ന് പറഞ്ഞു തീർന്നില്ല..
15 മിനിറ്റിനു കൂടിയുള്ള എന്റെ ക്ഷമയുടെ ഇന്ധനം തീർന്നു തുടങ്ങി..
താരം മോങ്ങുന്നു
”നിയ്ക്ക് എന്റെ ബുക്ക് തന്നെ മതി..
ആണൊ..എന്നാൽ നീ ആദ്യം പോയി എടുത്തോളു
പറ്റില്ലമേം എടുത്തു തരണം..
ആഹാഅത്രക്കായൊപറ്റില്ല.വായിക്കാൻ അറിയാലോ..വേണേൽ നീ  തന്നെ എടുത്തൊ..”
ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ വാക്കേറ്റമായി..
ഇല്ലാത്ത ഉണ്ട കണ്ണ് ഉരുട്ടി നിൽക്കുന്ന എന്നെ നോക്കി ഒരു വില്ലൻ താരത്തിനോട് സ്വകാര്യം..
“ Our maa’m is too smart  Jaswanth..our plans will not work on her ) “ (നമ്മുടെ വേലകൾ എപ്പോഴും ഇവരോട് നടക്കില്ല മോനേഎന്നു സാരം )

വീട്ടിൽ പോകുന്ന നേരമായി..
അലമുറയിട്ട് നിൽക്കുന്ന അവനെ കണ്ട് അപ്പുറത്തെ ടീച്ചർക്ക് കുശലം..
“എന്തിനാണവൻ കരയുന്നേ?
അവൻ കരഞ്ഞോട്ടെ..അല്ലേൽ നീ അതൊന്ന് മാറ്റി കൊട്..
അയ്യൊഞാനില്ലേ

“ജസ് വന്ത് ഇപ്പഴും കരയുന്നു മേം,,അവനെ കൊണ്ടു പോയ ആയ തിരിച്ചു വന്നിരിക്കുന്നു..
നീ ഇനിയും ഇവിടെ നിക്കാഒരു കാര്യം ചെയ്യ്, നീ ഇവിടിരി ഞാനവന്റെ കരച്ചിൽ മാറ്റാം പോവാം..എന്തേ..?
അയ്യൊവേണ്ടേ..”

30 എണ്ണവും പോയി..ക്ലാസ്സ് കാലി..
എന്നിട്ടും ജസ്സു രാഗം കാതിൽ ഇരമ്പുന്നു..

പിറ്റേന്ന്..ജസ് വന്ത് നേരത്തെ എത്തി..
“ജസ് വന്ത് റീഡർ കൊണ്ടുവാ
ചിരിച്ചു കൊണ്ട് താരം ബുക്കെടുക്കാൻ പോയി..
ആശ്വാസത്തൊടെ അവനേം നോക്കി ഇരിക്കുമ്പോൾ അതാ
താരത്തിന്റെ വായ് പിളരുന്നു
കണ്ണിൽ നിന്ന് കുടു കുടെ വീഴുന്നു..
എന്താ ജസ് വന്ത്രാവിലെ തന്നെ നല്ല കുട്ടികൾ കരയൊ..?
ഇല്ലെന്നു തലയാട്ടിയെങ്കിലും അവനു അടക്കാൻ വയ്യ”ന്റെ ബുക്കിലെ  നെയിം സ്ലിപ് കാണാനില്ല
“ബുക്ക് തിരിച്ചു പിടിക്കെട ചെറുക്കാ…“
അറിയാതെ പറഞ്ഞു പോയി..

മേം തമിഴ് പറയുന്നു…“
അടുത്ത് കണ്ടു നിന്നവര്‍ തമ്മിൽ അടക്കം പറഞ്ഞു…!

Friday, August 24, 2012

** ഉണ്ണിക്കുട്ടന്‍റെ ഓണം **


ഓണം വന്നൂന്ന് ഉണ്ണിക്കുട്ടന് അറിയാലോ..
എങ്ങനെയാണെന്നോ?
എത്ര പരിപാടികളാണെന്നൊ അച്ഛന്റെ അസോസിയേഷനുകളിലും അമ്മയുടെ ക്ലബ്ബുകളിലും മീരേച്ചീടെ കോളേജിലും ഓണത്തിനോടനുബന്ധിച്ച് സംഘടിപ്പിയ്ക്കുന്നത്..

പല സംഘടനകളും ഇതിനകം ഓണാഘോഷങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നു..
സാംസ്ക്കാരിക സമ്മേളനം,കലാകായിക മത്സരങ്ങൾ,സാഹിത്യ മത്സരങ്ങൾ, സെമിനാറുകൾ,ഓണച്ചന്തകൾ തുടങ്ങിയ വൈവിധ്യമാർന്ന പരിപാടികൾ ആഘോഷത്തിന്റെ ഭാഗമായി ഞങ്ങളുടെ മെട്രൊ നഗരത്തിൽ നടന്നു കൊണ്ടേയിരിയ്ക്കുംഎന്നും..

ഇനി ഓണം കഴിഞ്ഞാലും എങ്ങനേം ഒരു മാസം കഴിയും വരേയ്ക്കും സദ്യകൾ ഉണ്ട് ഉണ്ണിക്കുട്ടന് ഓക്കാനം വരും..
അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും കസവ് മുണ്ടുകൾ ഉടുത്ത് മടുപ്പ് വരും..
മീരേച്ചിയ്ക്ക് പട്ടു പാവാടയോടും മുല്ലപ്പൂവിനോടും വൈരാഗ്യം വരും..
അങ്ങനെ വീട്ടു മുറ്റം ഇല്ലാത്ത ഞങ്ങൾ മത്സരങ്ങളിൽ വലിയ പൂക്കളങ്ങൾ ഒരുക്കി ഒന്നൊന്നര മാസം ഓണം ആഘോഷിയ്ക്കും..

ഈ തിരക്കുകൾക്കിടയിൽ നാട്ടിലുള്ള അച്ഛമ്മയേയും അമ്മമ്മയേയും എല്ലാം പോയി കാണാൻ എവിടെയാ നേരം..
അതോണ്ട് ഞങ്ങൾ ഫോണിലൂടെ അവരെ ഓണം വിഷസ്സ് അറിയിയ്ക്കാറുണ്ട്..

അടുത്ത ഫ്ളാറ്റിലെ സിന്ദുവേന്റി ഓണത്തിനു നാട്ടിൽ പോവാനിരുന്നതായിരുന്നു..
നാട്ടിലേയ്ക്കുള്ള സ്പെഷൽ ട്രെയിൻ റദ്ദാക്കിയത്രെ..
അതോണ്ട് അവരുടെ യാത്രയും റദ്ദാക്കി..

ഇതൊക്കെ തന്നെ ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റെ ഓണം വിശേഷങ്ങൾ..

അപ്പൊ എല്ലാർക്കും ഉണ്ണിക്കുട്ടന്റേം  അച്ഛന്റേം അമ്മടേം മീരേച്ചീടേം ഓണാശംസകൾ ട്ടൊ!

Tuesday, August 14, 2012

സ്വാതന്ത്ര്യദിനാഘോഷം നമുക്കും വേണ്ടേ...?


സ്വാതന്ത്ര്യദിനാഘോഷം...!!!
കുഞ്ഞുനാളിൽ ഈ ദിനത്തിൽ സ്ക്കൂളിൽ പോകാൻ വല്ലാത്തൊരു ഉത്സാഹമായിരുന്നു..
തലേന്നാൾ ഷൂ പോളിഷ് ചെയ്തുവെക്കും.,
ഇസ്തിരി ഇട്ട് അടുക്കി വെച്ചിരിക്കുന്ന യൂണിഫോമിൽ ചുളിവുകൾ പറ്റിയൊ എന്ന് വീണ്ടും വീണ്ടും എടുത്തു നോക്കും.,
ഇച്ചിരി അഴുക്കുള്ള വെള്ള റിബ്ബൺ മനസ്സിൽ പിടിയ്ക്കാതെ പുതിയതിനായി കടയിലേക്ക് ഓടും.,
കൂടെ ഒരു  കൊച്ചുപതാകയും വാങ്ങിയാൽ പിറ്റന്നാളിലേയ്ക്കുള്ള ഒരുക്കങ്ങളായി..!!
വലിയ പതാക ആ ദിനത്തിൽ വീട്ടുമുറ്റത്തെ കണിയാണ് നിയ്ക്ക്...!

ആഴ്ചകളായി പഠിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ദേശഭക്തി ഗാനങ്ങൾ ഉച്ചത്തിൽ ഈണത്തിൽ ആലപിച്ച്,
'ഇന്ത്യ എന്റെ മഹാരാജ്യമാണ് '  എന്ന് അംഗീകരിക്കുന്നതും അഭിമാനിക്കുന്നതുമായ കൊച്ചുകൊച്ച് പ്രസംഗങ്ങളും കഥകളും കാത് കൂർപ്പിച്ചുകേട്ട് ഒരു മണിക്കൂറിനകം വീട്ടിലെത്തിയാൽ പിന്നെ  ആ ദിനത്തിന്റെ പ്രത്യേകതകളേയും മഹാന്മാരേയും കുറിച്ചുള്ള  ഇടവിട്ട ചർച്ചകൾ  വീട്ടിൽ...!
മറ്റു ഉത്സവങ്ങളും ആഘോഷങ്ങളും പോലെതന്നെ ഉത്സാഹിച്ച് കൊണ്ടാടിയിരുന്ന ഒരു ദിനമായിരുന്നു നിയ്ക്ക് ആഗസ്റ്റ് പതിനഞ്ച്...!!

വീണ്ടും ഞാൻ സ്ക്കൂൾ ജീവിതത്തിലേയ്ക്ക് ....
എന്നാൽ ആഗസ്റ്റ് പതിനഞ്ച്. .. അന്നേ നാൾ വെറും ഒരു അവധി ദിനമായി മാറിയപ്പോൾ വല്ലാത്തൊരു അസ്വസ്ഥത...
എന്തേ ..ഇന്നത്തെ  മക്കൾക്ക്  ഈ ദിനം വൈകി ഉണരാനുള്ള ഒരു ദിനം മാത്രമായി തീർന്നിരിയ്ക്കുന്നു...!?
ആ ദിനത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം മറ്റൊരു നാൾ ആഘോഷിച്ചാൽ ആസ്വാദിയ്ക്കാനാവുമോ..?
പിറന്നാളുകളും ഉത്സവങ്ങളും വളരെ ആർഭാടമായി കൊണ്ടാടുന്ന മക്കൾ ഈ ദിനത്തിന്റെ പ്രാധാന്യവും അറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ടേ...?

2012 ആഗസ്റ്റ് 15....

പഴയ ഏർപ്പാടുകൾ മാറ്റി വെച്ചു കൊണ്ട് ഞാനും ന്റെ കുഞ്ഞുമക്കളും , എന്തിന്  സ്കൂൾ  ഒന്നങ്ങനെ സ്വാതന്ത്ര്യദിനം ആഘോഷിയ്ക്കുകയാണ്..!!
ഈ സ്വാതന്ത്ര്യദിനത്തിൽ വീണ്ടും ഞാൻ ശുഭവസ്ത്രമണിഞ്ഞ് ഒരു കൊച്ചു പതാകയുമായി സ്ക്കൂളിൽ പോകുന്നു..
എന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങൾ “മേരാ ദേശ് മഹാൻ...”തുടങ്ങുന്ന ദേശഭക്തി ഗാനം ആലപിയ്ക്കമ്പോൾ മറ്റൊരു കൂട്ടർ വിണ്ണിലെ നക്ഷത്രങ്ങളെ കൈവെള്ളയിൽ ആക്കുന്ന നൃത്തം ചെയ്യുന്നു...
പിന്നെ., ധീര ജവാന്മാർ ഓരോരുത്തരായി വന്ന് ഇന്ത്യാമഹാരാജ്യത്തെ ഉച്ചത്തിൽ വാഴ്ത്തുന്നു...ദേശഭക്തി സ്നേഹം ഉണർത്തുന്നു..
അദ്ധ്യാപകരുടേയും കുഞ്ഞുങ്ങളുടേയും ചർച്ചകൾക്കു ശേഷംഏവരും ഒരേ സ്വരത്തിൽ ദേശീയഗാനം  പാടിയാൽ  ദിവസം പൂർണ്ണമാവും...

കൊച്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളിൽ ആ ദിനം എത്ര സന്തോഷം ജനിപ്പിക്കും എന്ന്  ദിവസങ്ങളായുള്ള അവരുടെ ഉത്സാഹം കണ്ടാലറിയാം..!
ആഗസ്റ്റ് പിറന്ന  നാൾ  മുതൽ  കുട്ടിക്കഥകളിലെ പ്രധാന കഥാപാത്രങ്ങൾ  നമ്മുടെ ധീര പുരുഷന്മാരും വനിതകളും തന്നെ..!

ന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് കേൾക്കാൻ  പ്രിയമുള്ള ഒരു കുട്ടിക്കഥ ഈ ദിനത്തിന്റെ സന്തോഷത്തിനായി നിങ്ങൾക്കും പറഞ്ഞു തരാണ്  ട്ടൊ..

നമ്മുടെ രാഷ്ട്രപിതാവ്... കുഞ്ഞുങ്ങൾക്ക് കാണാൻ ഏറെ പ്രിയമുള്ള മുഖം..
കേൾക്കാൻ ഏറെ പ്രിയമുള്ള കഥകൾ അദ്ദേഹത്തെ കുറിച്ചു തന്നെ...

ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്ശ്.....കഥ തുടങ്ങായി,

നമ്മുടെ രാജ്യം ഇന്ത്യയാണെന്ന് ആർക്കാണ് അറിഞ്ഞു കൂടാത്തത്, അല്ലെ..?
നമ്മുടെ മഹാന്മാർ എത്ര വേദനകൾ സഹിച്ചാണ്  ഇന്ത്യക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടിയിരിക്കുന്നത് അല്ലേ..?
നമ്മൾ നേടുന്ന സ്വാതന്ത്ര്യം ശാന്തിയിലൂടെയും സമാധാനത്തിലൂടേയും മാത്രമായിരിയ്ക്കണം എന്ന്  ഗാന്ധിജിയ്ക്ക് വളരെ നിർബന്ധമായിരുന്നു...
അഹിംസയുടേയും ശാന്തിയുടേയും മഹത്വങ്ങളെക്കുറിച്ച്  ഇന്ത്യയുടെ ഓരോ ദിക്കിലെ ജനതയേയും ബോധവാന്മാരാക്കുവാന്‍  യോഗങ്ങളും സമ്മേളനങ്ങളും അദ്ദേഹം വിളിച്ചു കൂട്ടുക ഉണ്ടായിരുന്നു..

ഇന്ത്യക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യം കിട്ടിയ സമയത്ത്  ബംഗാളിലെ  നവ്ഖാലി  എന്ന പ്രദേശത്ത്  വലിയൊരു വർഗ്ഗീയകലാപം  പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുകയുണ്ടായി...!!
എത്രയെത്ര പാവങ്ങൾ ആ മണ്ണിൽ ജീവനറ്റ് വീണെന്നൊ..?
ആ പ്രദേശത്തെ വർഗ്ഗീയകലാപം ശമിപ്പിക്കുന്നതിനായി ഗാന്ധിജി അവിടെ എത്തി., അവരെ അഹിംസയെക്കുറിച്ചും., ശാന്തിയിലൂടേയും, സമാധാനത്തിലൂടേയും ജീവിക്കേണ്ടതിനെക്കുറിച്ചും ബോധവാന്മാരാക്കുവാൻ ശ്രമിച്ചു.
പ്രാർത്ഥനകളും  ദേശസ്നേഹപ്രസംഗങ്ങളും സംഘടിപ്പിച്ചു....
എന്നാൽ അവരിൽ പ്രത്യേക മാറ്റങ്ങളൊന്നും കണ്ടില്ല....
എന്നാൽ അദ്ദേഹം പിന്മാറാൻ തയ്യാറല്ലായിരുന്നു....
ഒരു നാൾ അദ്ദേഹം ജാതിമതഭേദമന്യേ ആ  പ്രദേശത്തെമുഴുവൻ  ഒരു  ഒത്തുചേരലിനായി വിളിച്ചു കൂട്ടി..
പാവം., അദ്ദേഹം....
വളരെ നേരം കാത്തിരുന്നു..ഒരാൾ പോലും തിരിഞ്ഞു നോക്കിയില്ല...
അദ്ദേഹം അക്ഷമനായില്ല....
അതാ....പെട്ടെന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു....!
എന്തുകൊണ്ടാണെന്നോ...?
അവിടെ എത്തിയതും  അദ്ദേഹം പുഞ്ചിരിയോടെ വരവേറ്റതും അവിടെ എന്തു നടക്കുന്നു എന്നറിയാൻ  എത്തിയ ആകാംക്ഷാഭരിതരായ കൊച്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളെ ആയിരുന്നു..
പെട്ടെന്ന് അദ്ദേഹം  തന്റെ കൈവശം ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു പന്തെടുത്ത് അവർക്കു നേരെ എറിഞ്ഞു....
കൂട്ടത്തിലെ ഒരു മിടുക്കൻ ആ പന്ത് ചാടി പിടിച്ചു...
താമസിയാതെ യോഗസ്ഥലം ഒരു കളിസ്ഥലമായി മാറി...
കുഞ്ഞുങ്ങൾ ആർത്തുല്ലസിയ്ക്കുന്ന ബഹളം കേട്ട്  മുതിർന്നവർ മെല്ലെ അവിടെ എത്തി...
എല്ലാമെല്ലാമായ തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ സന്തോഷം ആഗ്രഹിക്കുന്ന ആ മഹത്വം  കണ്ടറിഞ്ഞ അവർ കുറ്റബോധം കൊണ്ട് തല കുനിച്ചു...

തങ്ങളുടെ കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കൂടെ ആ പ്രദേശം മുഴുവൻ അഹിംസക്കും, ശാന്തിക്കും, സമാധാനത്തിനും വേണ്ടി പ്രതിജ്ഞയെടുത്തു...!

പരന്നു കിടക്കുന്ന ഇന്ത്യയിലെ  ജനത ഒറ്റക്കെട്ടായി സത്യത്തിന്റേയും നീതിയുടേയും വാക്യങ്ങൾ ഉരുവിട്ട്  പ്രവർത്തിച്ചതിന്റെ ഫലം.....- ഇന്ത്യയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം...!

എങ്ങനെയുണ്ട്   കൊച്ചുകഥ...?

പ്രിയരേ...നിങ്ങളുടെ സ്ക്കൂൾ  ജീവിതത്തിലെ കൊച്ചു വിശേഷങ്ങൾ പങ്കു വെക്കുവാൻ താൽപ്പര്യപ്പെടുന്നു....
      
                                                                                          സ്നേഹം....വർഷിണി.